హెయిర్ ఫెటిష్ కోసం ముంబై ప్రయాణం

 ముంబై సెంట్రల్ రైల్వే స్టేషన్ లో అడుగుపెట్టాను అప్పుడే. చుట్టూరా జనం కిటకిటలాడి పోతున్నారు. మెల్లగా ట్రైన్ దిగి స్టేషన్ బయటకి నడుస్తున్నాను. నడిచే మధ్యలో ఒక ఆలోచన ఇంత దూరం రావడం కరెక్ట్ ఏ నా అసలు అని. ఇన్ని కిలోమీటర్ ల దూర ప్రయాణం అది కూడా రైలు లో అనేది మాత్రం మనసులో మెదులుతూనే ఉంది. ఆ దెగ్గరలో ఏదన్న హోటల్ దొరుకుతుందేమో అని వెతికాను. ఒక నాలుగు హోటల్ లు తిరిగాక కానీ ఒక చిన్నగా మరియు మంచిగా ఉండే హోటల్ లో సింగల్ రూమ్ దొరికింది. ఆ రూమ్ ఎలా ఉంది అనేది నా మనసులో లేదు అసలు ఎందుకు అంటే సాయంత్రం ఏడు గంటల ట్రైన్ కి తిరుగు ప్రయాణం ఉంది కాబట్టి. మెట్లు ఎక్కుంటూ నాలుగో ఫ్లోర్ లో నాకు ఇచ్చిన రూమ్ కి వెళ్లి నా బాగ్ ని మంచం మీద పడేసి వాష్రూమ్ కి వెళ్లి ఫ్రెష్ అయ్యాను. 

బయటకి వచ్చి జీన్స్ మరియు టి-షర్ట్ వేసుకొని పెర్ఫ్యూమ్ కొట్టుకొని బయటకి బయలుదేరాను. అసలు ఎవరు నేను ఏంటి ఇది అంత అని అనుకుంటున్నారా? అలా అయితే ఎనిమిది నెలల క్రితానికి మనం వెళ్లాల్సిందే అండ్ ఎం జరిగిందో మీకు తెలియాల్సిందే. 

నేనొక హెయిర్ ఫెటిష్ ని. కొంచెం వినడానికి వెరైటీ గ ఉండొచ్చు బట్ ఎం చేస్తాం పుట్టుకతోనే వచ్చిన బుద్ధి కాబట్టి నేనేం చెయ్యగలను దానికి. నాకు అమ్మాయిల జుట్టు కత్తెరించాలి అనే కోరిక ఊహించుకుంటూనే ఏదో జరిగిపోతుంది లోలోపల. 

పల్లెటూరి చెరువు లో పెరిగిన చేపకి సముద్రం ఇదే చేపకి ఎంత తేడా ఉంటుందో నేను టౌన్ కి వచ్చాకనే తెల్సింది. ఊరిలో ఉన్నప్పుడు ఇంటికి వచ్చి క్రాఫ్ చేసే మంగలి మాత్రమే తెల్సు మరియు చూస్తూ ఉంటాము కానీ ఆడవాళ్లు వాళ్ళ అంతట వాళ్ళే వెళ్లి జుట్టు కత్తెరించుకుంటారు అనే విష్యం నాకు టౌన్ కి వచ్చాకనే తెల్సింది. అది అంత ఒక ఎత్తు అయితే ఇంటర్నెట్ అనేది ఇంకొక స్వర్గం అని అప్పుడే తెలిసింది. ఎప్పుడో పేపర్ కటింగ్ లలోనో లేక ఏదన్న స్వాతి బుక్స్ లోనో పొట్టి హైర్సటైల్స్ తో హీరోయిన్స్ చూసే నాకు ఇంటర్నెట్ లో దొరికిన ఫోటో లు కానీ లేక వీడియోలు చూసాక అర్ధం అయ్యింది ఇంటర్నెట్ అనేది నిజం గానే సముద్రం అని. కానీ నాకు మాత్రం అది పిచ్చి పిచ్చి గ నచ్చింది. ఉన్న వీడియోలు మొత్తం చూసేసాను కొద్ది రోజులలోనే. 

ఇది అంత ఒకటి అయితే చాటింగ్ అనేది మాత్రం ఇంకొక స్వర్గం. చాటింగ్ లో రోల్ ప్లే లు అనేవి నాకు ఇంకా బాగా నచ్చేవి. అలా చాటింగ్ లో పరిచయం అయింది షాలిని - ఎనిమిది నెలల క్రితం. తన పరిచయం తర్వాత మిగతా పనుల కంటే తన చాటింగ్ కోసమే ఎదురు చూసే వాడిని. సాయంత్రం ఎనిమిది తర్వాత ఒక గంట మాత్రమే తాను ఆన్లైన్ లో ఉండేది. ఆ టైం కోసం రోజు మొత్తం వెయిట్ చేసే వాడిని. ఒక అమ్మాయికి మనలాంటి ఫీలింగ్స్ ఉండడం అనేది ఒక అద్భుతం అయితే ఆ ఫీలింగ్స్ ని షేర్ చేసుకుంటూ తన ఇష్టాలని తెలుసుకోడం ఇంకొక అద్భుతం అనుకోండి. కొద్ది రోజుల మా ఇద్దరి మాటలలో తెల్సిన విషయం ఏమిటి అంటే తాను ముంబై లో ఉంటుంది అని పైగా తాను ఒక హెయిర్ స్టైలిస్ట్ అని. తానే సొంతంగా ఒక సలోన్ పెట్టుకొని మైంటైన్ చేస్తుంది అంట.

అక్కడ నుండి ఇంకా రోజు తన దెగ్గరికి వచ్చిన కస్టమర్ ల హెయిర్ కటింగ్ విశేషాలు చెప్తూ ఉండేది. నాకు చాలా థ్రిల్లింగ్ గా మరియు ఎక్ససిటింగ్ గా అనిపించేది అవి అన్ని వింటుంటే. విడి రోజుల్లో నార్మల్ హెయిర్ కట్స్ చేసిన సమ్మర్ లో మాత్రం లాంగ్ హెయిర్ తో బాబ్ కట్ కానీ లేక బాయ్ కట్ చూపించే సంఖ్య పెరిగేది అంట. కాలక్రమేణా మా ఇద్దరి మధ్య మాటలు పెరిగాయి. ఇలా ఉండగా ఒక రోజు నేను మాటలలో మధ్య తన జుట్టు గురుంచి అడిగాను. తాను చెప్పిన దానికి నేను షాక్ అయ్యాను. తనది పిరుదుల మీద వరకు ఉండే పొడవాటి మరియు ఒత్తు అయిన జుట్టు అంట. ఎప్పుడు ట్రిమ్స్ తప్పితే మేజర్ మేక్ ఓవర్ మాత్రం చేపించుకోలేదు అంట. మనలాంటి ఆలోచనలు కోరికలు ఉన్న అమ్మాయి పైగా హెయిర్ స్టైలిస్ట్ మరి ఎప్పుడు కత్తెరించి పడేయాలి అనే ఆలోచన రాలేదా అని అడిగాను. దానికి "ఎన్నో సార్లు అనిపించింది కానీ నాకు నేను చేసుకోడం లేకపోతే మా సలోన్ లో వేరే అమ్మాయితో చేపించుకోడం అయితే ఇష్టం లేదు. ఎవరన్నా అబ్బాయిల చేత చేపించుకోవాలనే కోరిక ఉంది అని చెప్పింది.

వినగానే ఎగిరి గంతేసినంత పని చేశాను. మనలాంటోళ్ళకి ఒక అమ్మాయి పరిచయం అవ్వడమే ఎక్కువ ఇంటర్నెట్ లో. మల్లి ఇలా చేపించుకోవాలని అనుకుంటుంది అంటే ప్రతి ఒక్కరి లాగానే నేనే అది అయితే బావుంటుంది అనే ఆశ కూడా పెరిగిపోయింది నాలో.

ఆశ తో పాటు ఆలోచన కూడా పడేసరికి ఒక రోజు ధైర్యం చేసి అడుగుదాం అనుకున్నాను కానీ అంత ధైర్యం ఉందా అనేదే నాకు ఉంది. ఇలా మా పరిచయం జరిగి ఆరు నెలలు గడిచాక ఒక రోజు ధైర్యం చేసి "నీ జుట్టు కత్తెరించే భాగ్యం నాకు కలిగిస్తావా అని అడిగేసాను..."

ఒక రెండు నిమిషాలు ఏమి రిప్లై రాలేదు నాకు కొంచెం భయమేసింది. మాట్లాడడం మానేస్తుందేమో అని చాలా ఆలోచనలు మెదిలాయి మదిలో. తన దెగ్గర నుండి మెసేజ్ వచ్చింది "ఆలోచించాను. అసలు అయితే ఒప్పుకునే దానిని కాదేమో కాకపోతే మన రోల్ ప్లేస్ లో నువ్వు ఇచ్చిన ఆనందం గుర్తుంది కాబట్టి నీకు ఛాన్స్ ఇస్తాను కానీ ఒక కండిషన్?"

"ఏమిటీ ఆ కండిషన్?"

"అది ఏంటి అంటే నువ్వు ముంబై వచ్చి కత్తెరిస్తాను అంటే నాకు ఓకే కానీ నేను ఎప్పుడు హెయిర్ కట్ చేపించుకుంటాను అనేది నాకు తెలియదు. నాకు ఆ ఆలోచన కలిగే లోపల నువ్వే వస్తే నీకు ఇస్తాను ఆ ఛాన్స్ మాత్రం".

నన్ను ఆలోచించడానికి కొంచెం టైం ఇవ్వు రా అని చెప్పాను. 

నాకు చాలా ఆనందం అనిపించింది. అసలు మనం ఒక అమ్మాయికి అది పొడవు జడ ఉండే అమ్మాయికి జుట్టు కత్తెరించడం. ఊహకే ఎంత బావుందో. కాకపోతే అసలు తను నిజం గానే అమ్మాయి అనేది ఒక పెద్ద డౌట్. మరియు ముంబై ఇక్కడ నుండి ఎన్నో కిలోమీటర్ల దూరం లో ఉంది. విమాన ప్రయాణం అనేది మన బడ్జెట్ లో లేని అంశం అది. ఎందుకో ఆమె నిజమే అనిపించింది. చాటింగ్ కి టైం కి వచ్చేది... తన జుట్టు గురుంచి చెప్పింది మరియు రోల్ ప్లే లు అయితే అద్భుతం అనుకో. కొన్ని నెలలు ఆలోచించుకొని చివరకి ఇంకా వెళదాం అని డిసైడ్ అయ్యాను. 

తను కలిస్తే జీవితము లో ఎప్పటికి తీరదు అన్న కోరిక తీరింది. ఒక వేళ తను అంత అబద్దం అంటే ఒక గొప్ప గుణపాఠము తో పాటు గా ముంబై నగరాన్ని దర్శించాను అని తృప్తి పడతాను. సో మదిలోకి ఆలోచన రాగానే తనకి మెయిల్ పెట్టేసాను. పెట్టిన కొద్ది గంటలలోనే తను నాకు ఎలా రావాలి అనేది డైరెక్షన్స్ తో పాటు రిప్లై మెయిల్ పంపించింది. అందులోనే ఒక ఫోన్ నెంబర్ కూడా ఇచ్చింది. దానితో పాటు నేను ఎప్పుడు వస్తాను అనేది కరెక్ట్ గా చెప్పమని చెప్పింది. 

ఇది అంత జరిగిన వారం లోనే నేను ప్రయాణం మొదలు పెట్టి ముంబై ట్రైన్ కూడా ఎక్కేసాను. మెయిల్ లో టికెట్స్ తో పాటు నేను ఎప్పుడు వస్తాను అనే టైం కూడా ఇచ్చాను అందులోనే. మధ్యాహ్నం రెండు గంటల సమయం లో వస్తాను అని చెప్పాను. వాచ్ చూస్తే పది అయ్యింది. అంత ప్రయాణం తర్వాత ఒళ్ళు అలసిపోయింది. ఇంకొక నాలుగు గంటలు ఉన్నాయి కదా ఒక కునుకు వేద్దాం అని వేసాను. మంచి నిద్ర లో ఉండగా సడన్ గా మెలుకువ వచ్చింది. టైం ఎంతో అయ్యింది అనుకోని భయం తో చూస్తే 12 అయ్యింది. ఇంక బయలుదేరడం మంచిది అని అనుకోని అన్ని సర్దుకొని అక్కడ నుండి బయలుదేరాను.

ముంబై లాంటి మహా నగరం లో జనసంచారాన్ని దాటుకొని వెళ్లడం అనేది చాలా కష్టమైన పనే అని చెప్పాలి. ఎలాగో అలాగా అక్కడి నుండి బయటపడి తను చెప్పిన రెస్టారెంట్ దెగ్గరికి వెళ్ళాను. అక్కడ నుండి లోకల్ టెలిఫోన్ బూత్ ఒకటి చూసుకొని తను ఇచ్చిన నెంబర్ కి కాల్ చేశాను. ఒక మూడు సార్లు రింగ్ అయిన తర్వాత ఎవరో లిఫ్ట్ చేసారు కాల్ ని.

"హలో" అని ఒక తియ్యటి స్వరం.

"షాలిని?" 

ఒక చిన్న పాజ్ తర్వాత "ఎవరు?"

"వెంకీ"

"వావ్... వచ్చేసావా ఇక్కడికి?"

"హా యెస్. ఎలా రావాలో చెప్పేది ఎమన్నా ఉందా లేకపోతే నువ్వే వస్తావా?"

"లేదు లేదు. నువ్వు అక్కడే ఉండు. ఒక వేళ నిన్ను రమ్మంటే సాయంత్రం అవుతుంది నువ్వు ఎక్కడన్నా తప్పిపోతే. నిన్ను ఎలా గుర్తుపట్టగలనో చెప్పు?"

"బ్లూ జీన్స్, టి-షర్ట్, గ్రీన్ కాప్... ప్రస్తుతానికి నేను ఇక్కడ రెస్టారంట్ కి ఎదురు గా ఉన్న లోకల్ std బూత్ లో ఉన్నాను".

"ఓ అవునా... సరే అక్కడే ఉండు నేను ఒక్క అయిదు నిమిషాలలో వచ్చేస్తాను" అని చెప్పి కాల్ పెట్టేసింది. 

కొద్ది సమయం తర్వాత ఒక అమ్మాయి వచ్చి "వెంకీ?" అని అడిగింది. 

"షాలిని" అని చెప్పి షాక్ హ్యాండ్ ఇచ్చింది.

"హాయ్" అని చెప్పాను. తను చాలా సింపుల్ గా ఉంది చూడడానికి. అందగత్తనే... మెల్లగా లైన్ లు మార్చుకుంటూ నన్ను తన సలోన్ దెగ్గర కి తీసుకొని వెళ్ళింది. అప్పుడు అర్ధం అయ్యింది తను చెప్పింది. ఒక వేళ నన్నే రమ్మంటే నిజం గానే తప్పిపోయే వాడినేమో. తీసుకొని వెళ్లే దారిలో ఏమి మాట్లాడలేదు. చాటింగ్ లో ఎంతో మాట్లాడే నేను ఎందుకో ఇప్పుడు మాత్రం మాట్లాడలేక పోయాను. వెనుక నుండి చూస్తే తన జుట్టు మొత్తం కొప్పు లాగా పెట్టుకొని ఉంది. పళ్ళ క్లిప్ తో పెట్టి ఉంది తన జుట్టు. అలా ఉండే సరికి తన జుట్టు పొడవు ఎంత ఉంది అనేది మాత్రం కనిపెట్ట లేక పోయాను. కాకపోతే కొప్పు మాత్రం చాలా లావు గా ఉంది. ఎన్ని కిలోమీటర్ ల ప్రయాణం అనేది వర్త్ అని మాత్రం అర్ధం అయ్యింది. 

కొద్ది నిమిషాల్లోనే మేము ఒక బిల్డింగ్ దెగ్గర ఆగాము. అందులో కింద ఒక చిన్న షాప్ ఉంది అదే తన సలోన్ అని అర్ధం అయ్యింది. డోర్ ఓపెన్ చేసి లోపలకి పిలిచింది. లోపల అంత చీకటి గా ఉంది ఒక రెండు నిమిషాల తర్వాత అది మొత్తం క్లియర్ గా కనపడింది. 

"సో జర్నీ ఎలా జరిగింది?" అని అడిగింది.

"అంత సేపు ట్రైన్ ప్రయాణం అనేది ఏది అయితే ఉందొ అది మాత్రం కొంచెం భయంకరం గా అనిపించింది. అది సరే కానీ వచ్చిన పని పూర్తే అయ్యే లాగానే చేస్తావా లేక ఒట్టి చేతులతో పంపించేస్తావా?" అని ఒక చిన్న నవ్వు నవ్వాను.

"అది నువ్వు చెప్పాలి..." అని కన్ను కొట్టింది. 

దానికి నాకు ఒక్క నిమిషం ఏమి అర్ధం కాలేదు. ఈ లోపల నా మొహాన్ని చూసి "నవ్వడం మొదలు పెట్టింది తను".

"హహహ. భయపడకు నేను ఈ సారి మాత్రం చేపించుకోకుండా ఉండను లే. అంతక ముందర అంటే కుదరలేదు లే. అది కాక నిన్ను అంత దూరం ఉత్త చేతులతో పంపడం నాకు కూడా ఇష్టం లేదు లే. అది సరే కానీ ఎక్కడ ఉన్నావు?"

"ఏదో హోటల్ తీసుకున్నాను స్టేషన్ దెగ్గర లోనే. అది కాదు లే కానీ ఇవ్వాళా సాయంత్రానికి నా ట్రైన్ బుక్ అయ్యి ఉంది". 

అంత దూరం మల్లి వెంటనే తిరుగు ప్రయాణం అంటే అలసిపోవా నువ్వు?" 

"హా అలసిపోతాను కానీ ఏమి చేస్తాం చెప్పు. హెయిర్ కట్ కోసం ఎంత దూరం అయిన తప్పదు కదా..."

నవ్వేసి ఊరుకుంది.

ఒక నిమిషం నిశ్శబ్దం తర్వాత నేనే తనని అడిగాను "ఇంతకీ నువ్వు ఎక్కడ ఉంటావు? నీ ఎమిలీ సంగతి ఏంటి?"

"ఫామిలీ మొత్తం పూణే లో ఉంటారు. ఒక అక్క పెళ్లి అయిపోయి పూణే లోనే ఉంటుంది. నేను ఇక్కడ ఫ్రెండ్ తో ఉంటున్నాను. తను ఒక ఫోటోగ్రాఫర్..."

"ఎంత అయినా అదృష్ట వంతురాలివి. నీకు నచ్సిన పనిని చేస్తున్నావు హాయిగా..." 

నవ్వుతూ "అంతే కదా మరి. మనకి నచ్చిన పని చేసుకోకపోతే ఎలా. అది ముంబై మహానగరం లో"

అప్పటి వరకు తన సలోన్ ని సరిగ్గా చూడలేదు. చుట్టూ చూస్తే ఒక రెండు కుర్చీలు, ఒక పెద్ద అద్దం మరియు ఒక వాటర్ బేసిన్ లాగా ఉంది. షాంపూ ఇవ్వడానికి అనుకుంట. అద్దం ఎదురు గా క్లిప్స్ మరియు మిగతా అన్ని సామాన్లు ఉన్నాయి. 

"షాలిని నీ జుట్టు ని చూడొచ్చా?" 

నవ్వేసి "తొందర పడకు సుందర వదనా... కొంచెం సేపు ఆగు..."

"హే నేను ఇంత దూరం వచ్చింది దీని కోసమే కదా?"

"అర్ధం అయ్యింది... అప్పుడే కాదు మిత్రమా. కొంచెం టైం ఉంది. ఇంకొక కస్టమర్ వస్తుంది ఏ టైం లో అయినా. అందుకనే ఆగు..."

"ఏమిటి?" అని ఆశ్చర్యం గా అడిగాను.

"హా... ఎక్కువ సేపు ఏమి ఉండదు లే. తనకి హెయిర్ కట్ అడిగింది. నడుము వరకు ఉంటది తన జుట్టు. తనకి నో చెప్పలేను అందుకనే. నువ్వు కూర్చొని చూడొచ్చు..." అని చెప్పింది.

"నిజంగా... థాంక్స్. ఇంకొకసారి అలోచించి చెప్పు నన్ను ఇప్పుడు ఏమి చెయ్యకుండా ఖాళీగా కూర్చోమంటావా?" 

"బాబు నీ ట్రైన్ రాత్రి 9:౩౦ కదా. సో చాలా టైం ఉంది కాబట్టి టెన్షన్ పడకు..." 

"బానే గుర్తుంచుకున్నావే?" అని అంటూనే "అందము గా ఉంది నీ జుట్టు అయితే..."

"ఇంత దూరం వచ్చినందుకు ఆనందమేనా?"

"అయ్యో ఎంత మాట. సూపర్ హ్యాపీ అనుకో..."

టైం చూస్తే మధ్యాహ్నం 2:22  అయ్యింది. ఈ లోపల ఎవరో తలుపు తీసినట్టు అనిపించింది. వెంటనే షాలిని "హమ్మయ్య వచ్చేసింది తను..." అని చెప్పింది నాతో. నేను వెంటనే లేచి నుంచున్నాను. ఎప్పుడు ఆడవాళ్ళ సలోన్ లో అడుగుపెట్టని మొహం ఆయే మనది. 

షాలిని -"హాయ్ చెప్పి... రెడీ ఏ నా హెయిర్ కట్ కి?" 

తలుపు తీసుకొని ఉన్న ఆమె లోపలకి వచ్చింది. బహుశా ఆమెకి ఒక 28 సంవత్సరాల వయసు ఉండొచ్చు. చూడడానికి అంత అందముగా లేకపోయినా కలగల మొహం.       

నన్ను చూసి "ఇదేంటి? ఆడవాళ్ళ సలోన్ లో అబ్బాయి ఉన్నాడు?" అని ఒక చిన్న ఆశ్చర్యం తో అడిగింది. 

షాలిని - "తను నా క్లాస్ మెట్. అనుకోకుండా అలా వెళుతూ ఆగడు అంతే".

ఆమె మెల్లగా ఏమి మాట్లాడకుండా చైర్ లోకి ఎక్కి కూర్చుంది. షాలిని నన్ను కూర్చోమని చెప్పి "ఎక్కువ సేపు పట్టదు లే" అని చెప్పి ఆమె వంక తిరిగింది ఇంక తన పని మొదలు పెట్టడానికి. 

షాలిని కొంచెం కుర్చీ ని నాకు కనపడే లాగా ఎడ్ జస్ట్ చేసింది. నా మనసులో నేను "దేవుడా... నువ్వు ఉన్నావయ్యా... నిజం గానే... అందుకేనేమో నాకు ఇలాంటి ఒక అదృష్టాన్ని కలిగించావు" అని అనుకున్నాను. ఒక తెల్లటి గుడ్డ తీసుకొని తన మెడ కి చుట్టి తన జుట్టు ని లోపల నుండి బయటకు పడేసింది. అదేదో స్లో మోషన్ లో పడుతున్న లాగా జాలు వారింది జుట్టు. చూస్తే నిజం గానే నడుము కింద వరకు ఉండే జుట్టు. దువ్వెన తీసుకొని దువ్వడం మొదలు పెట్టింది. కొంచెం సేపు దువ్వాక జుట్టు ని మొత్తం మెడ దెగ్గర తన వేళ్ళ మధ్య లో పెట్టి పోనీటైల్ లాగా పట్టుకొని కొంచెం సేపు దువ్వెన దువ్వింది. తర్వాత దువ్వెన అద్దం ఎదురుగా ఉన్న బల్ల మీద పెట్టి దేని కోసమో వెతికింది. కనపడలేదు అనుకుంట. 

వెంటనే "వెంకీ - ఒక సారి ఇలా వచ్చి ఈ జుట్టు ని పట్టుకోవా? రబ్బర్ బ్యాండ్స్ లేవు అనుకుంట. నేను వెనక ఉన్నాయి తీసుకొని వస్తాను".

నేను ఆశ్చర్యం గా చూస్తున్నాను. 

"త్వరగా రా... ఎంత సేపు ఇలానే పట్టుకోమంటావు?" 

నేను మెల్లగా లేచి కొంచెం భయం భయం గానే ఆమె దెగ్గరికి వెళ్లి ఆమె జుట్టుని నా చేతులలోకి తీసుకున్నాను. అలా ఆ జుట్టుని పట్టుకోగానే నా గుండె ఎంత వేగం తో కొట్టుకుందో నాకే తెలుసు. చాలా స్మూత్ గా ఉంది తన జుట్టు మాత్రం. షాలిని అక్కడ నుండి కర్టెన్ వెనకకు వెళ్ళేసి ఏదో వెతుకుతుంది అని అర్ధం అయ్యింది. కొన్ని నిమిషాల తర్వాత వచ్చింది. నా చేతిలో ఉన్న జుట్టు ని జాగ్రత్త గా తన చేతిలోకి తీసుకుంది. నేను అక్కడే నుంచున్నాను. ఆ రబ్బర్ బ్యాండ్ ని తీసుకొని మెల్లగా పోనీటైల్ లాగా వేసింది. దువ్వెన ఒక మూడు సార్లు దువ్వి కిందకి వదిలేసింది. తెల్లటి గుడ్డ మీద నల్లటి పోనీటైల్ - చూడడానికి ఎంత బావుందో ఆ దృశ్యం.

మల్లి దువ్వెన తో దువ్వుతూ "ఆ కత్తెర అందుకో వెంకీ".

నేను మెల్లగా చిన్నోపిల్లోడి లాగా తన చేతికి కత్తెర అందించాను. కత్తెర చల్లగా అనిపించింది. 

నా మనసులో "వావ్... ఈ అమ్మాయి జుట్టు ని కాటరించేది నేను చూడబోతున్నాను అనమాట"

షాలిని మెల్లగా దువ్వి నా చేతిలో ఉన్న కత్తెర తీసుకొని ఆ దువ్వెన ని ఆమె పోనీటైల్ పైన దూర్చింది. రబ్బర్ బ్యాండ్ వేసిన దెగ్గర జుట్టు కొంచెం వదులు చేసి తన తలని బాగా కిందకి వంచింది. ఆమె గెడ్డం తన గుండె దెగ్గర అనే లాగ కిందకి పెట్టింది. తర్వాత కత్తెర తీసుకొని ఆ రబ్బర్ బ్యాండ్ పైన పెట్టి మెల్లగా కత్తెరించడం మొదలు పెట్టింది. నాకు సౌండ్ లు లేవు అనుకో. కత్తెర మాత్రం మెల్లగా తన పని తాను చేసుకుంటూ వెళ్ళిపోయింది. ఆమె సిల్కీ హెయిర్ కాబట్టి తెగిన వెంట్రుకలు మొత్తం అలా జాలువారుతున్నాయి. షాలిని నా వంక చూసి ఒక చిన్న నవ్వింది. నేను మాత్రం తదేకం గా చూస్తూనే ఉన్నాను ఏమి జరుగుతుంది అనేది. కచక్ కచక్ మనే శబ్దం వినడానికి ఎంత కైపెక్కిస్తుందో. ఒక రెండు నిమిషాలలో అప్పటి వరకు ఆమె వెనుక ఉన్న పోనీటైల్ కాస్త షాలిని చేతిలో నిర్జీవం గా పడి ఉంది. ఆ పోనీటైల్ తీసుకొని సింక్ పక్కనే ఉన్న బల్ల మీద పరిచింది. ఆ తర్వాత దువ్వెన తీసుకొని జుట్టు ని మొత్తం బాగా దువ్వింది. ఆమె జుట్టు మొత్తం భుజాల మీద పరచుకొని ఉంది. 

మధ్య పాపిట తీసి దువ్వెన తో రెండు వైపులా దువ్వింది. ఆ తర్వాత నడి నెత్తి మీద నుండి చెవుల వరకు రెండు భాగాలు చేసింది. మొత్తం ఆమె తల మీద నాలుగు భాగాలుగా చేసి క్లిప్స్ పెట్టింది. ఏమో అనుకున్న కానీ చాలా నేర్పు ఉండాలి అమ్మాయిల జుట్టుని కత్తెరించాలి అంటే. అలా క్లిప్స్ తో అంటే ఊహించడానికి కొంచెం కష్టం గా ఉంది. అదే అబ్బాయిలది అయితే పస పస మని కత్తెరించడమే కదా. వెనక భాగం లో ఉన్న జుట్టు ని జాగ్రత్త తీసుకొని లెవెలింగ్ చేసింది. అలా బాబ్ కట్ లాగా చేస్తూ ఉంది. కత్తెరించిన చిన్న చిన్న వెంట్రుకలు మొత్తం కప్పిన తెల్లటి గుడ్డ మీద మరియు కింద పడుతూ ఉంది. అలా ఒక పది నిమిషాల పైననే పట్టింది షాలిని కి. నేను వెళ్లి కూర్చొని చూస్తున్నాను ఇది అంతా.

"ఫినిష్ మేడం" అని చెప్పి ఆ కేప్ ని తీసి దులిపింది. ఆమె లేచి అద్దం లో చూసుకుంటూ తన చేతులతో బాబ్ లో ఉన్న చివర్లని పట్టుకొని "ఫన్నీ గా ఉన్నాను కదా..." అని అనింది. 

షాలిని - "అలవాటు పడ్డాక ఆ మాట అన్నారు లే".

"కొంత కాలం పాటు అయితే తల స్నానం చేసి ఆరబెట్టుకునే పని తగ్గుతుంది. హమ్మయ్య ఇప్పుడు అయితే చాలా ప్రశాంతం గా ఉంది. ఇంతకీ ఎంతనో చెప్పనే లేదు..."

"వంద..."

ఆవిడ షాలిని కి డబ్బులు ఇచ్చేసి అక్కడ నుండి వెళ్ళిపోయింది. షాలిని డోర్ క్లోజ్ చేసి వచ్చి పోనీటైల్ ని ఏదో వరల్డ్ కప్ లాగా పట్టుకొని "ఏమనుకుంటున్నావు?" అని అడిగింది.

"హలో... కొంచెం కాల్ కిరణ్ కి ఇస్తారా?"

"కిరణ్. నేను షాలిని. విను, ఎంత త్వరగా రావడానికి కుదురుతుంది నీకు?"

"ఎందుకు ఏంటే? వెంకీ వచ్చాడు రాత్రి బండికి వెళ్ళిపోవాలి అంట"

"అవునా సూపర్"

"సరే సరే నేను అయితే మాట ఇవ్వలేను" అని ఫోన్ పెట్టేసింది.

 వాచ్ చూసుకున్నాను. టైం ౩ అయ్యింది.  కిరణ్ నా రూమ్ మేట్. తనకి కూడా హెయిర్ కట్స్ అంటే ఇష్టమే. అండ్ నీకొకటి తెలుసా నీ దెగ్గర హెయిర్ కట్ చేపించుకోవాలని ఉంది అంట? నువ్వు ఇవ్వాళ రెండు హెయిర్ కట్స్ చెయ్యబోతున్నావు. 

నేను వింటుంది నిజమేనా అనిపించింది. "జోక్ చెయ్యకు షాలిని. నిజం చెప్పు..." అని ఆశ్చర్యం గా అడిగాను. 

కొంచెం కోపం గా చూస్తూ "నేనెందుకు జోక్ చేస్తాను నీతో? ఇంకొక ౩౦ నిమిషాలలో వచ్చేస్తుంది అప్పుడు నీకే అర్ధం అవుతుంది లే".

షాలిని డోర్ దెగ్గరికి వెళ్లి ఓపెన్ బోర్డు ని క్లోస్డ్ అని పెట్టి లోపల నుండే డోర్ లాక్ చేసింది. 

నేను సారీ చెప్పాను. తను నవ్వుతూ పర్లేదు వెంకీ అని చెప్పి కుర్చీలో కూర్చుంది.

"అవును తలుపు లోపల నుండి లాక్ చేస్తే తను ఎలా వస్తుంది"

"కంగారు పడకు. వెనక డోర్ నుండి వస్తుంది లే. తన దెగ్గర ఇంకొక కీ ఉంది లే"

"మరి ఈ లోపల మనం ఏమి చేద్దాం తను వచ్చే లోగా..." అని కన్ను కొట్టి చూసాను.

"తను వచ్చేంత వరకు అయితే నా జడ లోకి నీ దెగ్గర ఉన్న కత్తెర ని పోనివ్వను లే. తనకి కూడా హెయిర్ కట్స్ అంటే ఇష్టమే మన లాగా. అప్పుడప్పుడు మెరుపు తీయగలాగా వచ్చి నాకు అసిస్టెంట్ లాగా కూడా చేస్తూ ఉంటుంది. అది రాకుండా కానీ జుట్టు కత్తెరించుకుంటే నీతో ఇంకా అంతే సాయంత్రం భోజనం లోకి నన్ను తింటుంది".

"బావుంది గా వినడానికి"

"ఏంటి నన్ను భోజనంలో తినేస్తుంది అనడమా?" 

"కాదు కాదు. తనకి కూడా మన లాగానే హెయిర్ ఫెటిష్ ఉంది అనేది"

"ఓ అదా... ఇంకొక విషయం నువ్వేమి కంగారు పడకు జుట్టు కత్తెరించడానికి. నీకు నచ్చిన విధం గా చెయ్యి. ఒక వేళ ఎక్కడన్నా నీకు ఇబ్బంది అనిపిస్తే నేను చూసుకుంటాను".

నన్ను నమ్మి అంత చేస్తుంటే నేను ఎందుకు అలా చేస్తాను. చాలా జాగ్రత్తగానే చేస్తాను"

ఈ క్షణం కోసం ఎప్పటి నుండి ఎదురుచూస్తున్నానో నాకు మాత్రమే తెల్సు. నా ఎనిమిది సంవత్సరాల హెయిర్ ఫెటిష్ జీవితం నమ్మిన ఒకే ఒక మగాడివి నువ్వే".   

 చెప్పాలో అర్ధం కాలేదు. కిరణ్ వచ్చే లోపల నీ జుట్టు దువ్వడానికి అయినా ఒప్పుకుంటుందా లేక? నిన్ను ఇలా కుర్చీలో చూస్తూ ఉంటె చాలా టెంప్టింగ్ గా ఉంది నాకు..." 

దువ్వడమే కదా అందులో ఏముంది. 

తన కొప్పుకి ఉన్న దానిని మెల్లగా తీసేసాను. ఒక ఒత్తు అయిన జడ బయట పడింది. అది బ్యాండ్ కోసం అని చెయ్యి చాపింది. నేను తన చేతికి ఇవ్వగానే తను తీసేసి కౌంటర్ మీద పడేస్తూ "కొద్ది రోజుల వరకు దీనితో నాకు ఇంకా అవసరమే ఉండదు కదా..."

ఈ లోపల తాను సైడ్ కి పెట్టిన పక్క పిన్నులను తీసి తన కొప్పుకి పెట్టిన పిన్నులని కూడా తీసేసాను. అప్పటికే ఆ కొప్పు అలా ఉండడానికి పెట్టిన అయిదు పిన్నులని తీసేసాను. మెల్లగా వెతుకుతూ ఉంటె "హమ్మయ్య ఇంకొక పిన్ను కూడా దొరికేసింది" అని తీసేసాను. అవి విసిరి అక్కడ ఉన్న డస్ట్ బిన్ లో పడేసాను. 

"పర్లేదు... ఘటికుడివే...నీ చేతులలో ఏదో తెలియని మ్యాజిక్కు వుందోయ్..." 

"థాంక్ యు" అని చెప్పి ఆ కొప్పుని నొక్కుతున్నాను.

"ఏంటి బాబు. ఆ ముడిని విప్పవా ఏంటి? అలానే చూస్తూ ఉన్నావు?"

ఆ ముడి విప్పేసాను. ఒక పొడవాటి మరియు లావాటి జడ అందులో నుండి బయట పడింది. ఆ పొడవు చూసి నాకే ఆశ్చర్యం వేసింది. బహుశా ఒక 4  అడుగుల పొడవు ఉండచ్చేమో" అని ఒక చిన్న విజిల్ వేసాను.

అది విన్న షాలిని - "సర్ గారు డిసప్పోఇంట్ అవ్వలేదు" అని అర్ధం అయ్యింది. 

"ఆ జడ ని నా చేతికి చుట్టను ఒక నాలుగు చుట్లు అంత చుట్టక కూడా ఇంకొక అరడుగు పైననే కింద వేలాడుతుంది. అది చూసి నాకే ఆశ్చర్యం వేసి నిజం గానే నన్ను ఇంత పొడవాటి జుట్టు ని కత్తెరించడానికి ఒప్పుకుంటున్నావా అని అడిగాను? నాకు ఇంకా నమ్మశక్యం గానే లేదు"

"ఇప్పుడేంటి? గిచ్చమంటావా నిన్ను?"

"ఒక వేళ ఇది కల అయితే మాత్రం ఈ కలలో నుండి బయటకి వచ్చే ఉద్దేశమే లేదు నాకు మాత్రం. అవును నువ్వెందుకు నీ జడ ని అలా కొప్పులాగా పెట్టుకుంటున్నావు?" తన జడ తో ఆడుకుంటూ మధ్య మధ్య లో నొక్కుతూ అడిగాను.

"అదా... నా దెగ్గరికి వచ్చే వాళ్లకి నా జుట్టు ఎంత పొడవు అనేది తెలియకుండా ఉండడానికి. అది నేను వాళ్ళ జుట్టు కత్తెరిస్తూ ఉన్నపుడు కానీ నా జడ ని చూసి టెంప్ట్ అయ్యి వాళ్ళు కత్తెరించుకోకపోతే, ఒక వేళ ఆ ఆలోచనని మానేస్తారేమో అని..."

"నిజం గా అలా కూడా ఉంటారా?"

"హా!!! ఇది అడిగేసరికి నాకు ఇంకొకటి గుర్తొచ్చింది. నువ్వు కానీ నా జుట్టు ని వదిలేస్తే నీకు ఒకటి చూపిస్తాను..."

నాకు వదలాలని అనిపించకపోయినా తప్పదు కాబట్టి తన జడని వదిలేసాను. ఆమె చైర్ లో నుండి లేచి "రా" అని తీసుకొని వెళ్ళింది తనతో పాటు.

ఇందాక కర్టెన్ వెనక నుండి బ్యాండ్ లు తెచ్చింది కదా ఆ రూమ్ లోకి తీసుకొని వెళ్ళింది. లోపల అంత చీకటి గా ఉంటె లైట్ మరియు ఫ్యాన్ వేసింది. అందులో ఒక చిన్న గది. మేము నుంచున్నాక కొంచెం ఖాళి ప్రదేశం అది కాకుండా ఒక పెద్ద బల్ల దానికి ఏదో సరుగులు ఉన్నట్టు ఉన్నాయి. ఆ సరుగుని తెరిచి లోపల ఏవో అట్ట పెట్టెలు కనిపించాయి రక రకాల సైజు లలో. అన్నిటికంటే అడుగున ఉన్న సరుగు తెరిచి అందులో నుండి ఒక బాక్స్ బయటకి తీసింది. అది బల్ల మీద పెట్టి ఓపెన్ చేసి చూపించింది. అందులో రెండు కత్తెరించిన జడ లు ఉన్నాయి. నాకేమి అర్ధం కానట్టు షాలిని వంక చూసాను ఎవరివి అన్నట్టు.

"నావే. ఎనిమిది సంవత్సరాల క్రితం వి ఇవే"

"వావ్... ఇప్పటికి కూడా దాచుకున్నావా అవి?"

"హా అవును..."

"మరి మిగతా పెట్టెలు ఏమిటి?"

"అవా... అందులో గత నాలుగు సంవత్సరాలు గా నేను కత్తెరించిన జడ లు లేక పోనీటైల్స్ అన్ని అందులోనే ఉన్నాయి"

వాటిలో నుండి ఇంకొక బాక్స్ తీసి తెరిచింది. మూడు ఒత్తు అయిన జడలు. అవి మూడు బయటకి తీసి బల్ల మీద పరిచింది ఒక దాని పక్కన ఒకటి. ప్రతి జడ కి ఒక టాగ్ తగిలించి ఉంది. ప్రతి టాగ్ మీద తను కత్తెరించిన డేట్ మరియు కస్టమర్ పేరు కూడా రాసుకొని పెట్టుకుంది. చాలా పద్ధతి గా అనిపించింది. 

"నీకేమన్నా కావాలి అంటే తీసుకొని వెళ్ళు పర్లేదు" అని షాలిని అనింది నాతో.

"నేను వెంటనే తన జడ ని తీసుకొని తన మెడ దెగ్గరికి పెట్టి ఇది ఉంచుకుంటాను..."

"కుదరదు అనే అనుకుంటున్నాను. ఇక్కడ ఒక 40  లేక 50 జడ లు ఉంటాయి, ఒక మూడు డజన్ల పోనీటైల్స్ కూడా ఉంటాయి..."

అక్కడ ఉన్న బాక్స్ లు అన్నిటిని తెరిచి చూపించడం మొదలు పెట్టింది. అన్ని లెంగ్త్ ల మరియు లావు ల వారీగా సెట్ చేసి పెట్టింది అనుకుంట. అదేదో అమ్మకానికి పెట్టిన్నప్పుడు అమ్మే వాడికి చూపించినట్టు చూపిస్తుంది. నాకు అవి అన్ని చూస్తూ ఉంటె ebay లో అమ్మకానికి పెట్టిన పోనీటైల్స్  లాగా అనిపించింది. "వీటిని అమ్ముకుంటే బాగానే వస్తాయి గా డబ్బులు..."

"అది నాకు తెల్సు. కానీ నాకు నమ్మకం ఇష్టం లేదు. కొన్ని సెంటిమెంట్స్ ఉంటాయి గా నాకు కూడా... అందుకే" అని చెప్పి నవ్వింది. 

నేను ఇంకా తన జడని పట్టుకునే ఉన్నాను. ఇది కూడా చాలా రేట్ పలుకుతుంది అనే అనుకుంటున్నాను. 

"నాకు తెల్సు. ఇప్పుడు నా జడ ని నీతో కత్తెరించుకోకుండా లాంటి ఆలోచనలు పెట్టమాకు..." 

నేను వెంటనే తన జడ ని వదిలేసాను. ఈ లోపల తానే ఒక పొడవాటి జడ ని నా చేతిలో పెట్టింది. ఒత్తుగా మరియు లావు గా అండ్ బారుగా ఉన్న జడ అది. అది కూడా ఒక మూడు అడుగుల వరకు ఉంటుంది అనుకుంట. దాని మీద ఉన్న టాగ్ మీద చూస్తే "12/3 /1997 12 :45 " అని ఉంది.

సరే అని అది పక్కన పెట్టి "కిరణ్ వచ్చే లోపల మనం ఏమి చేద్దామో చెప్పలేదు..."

"అది వచ్చేంత వరకు అయితే జుట్టు కత్తెరించేది మాత్రం లేదు... అది కంఫర్మ్ అనుకో..."

"అట్లీస్ట్ దువ్వే భాగ్యం అయినా కలిగించు నాకు..."

ఒక నిమిషం అలోచించి "సరే లే. నాకు ఏమి ఇబ్బంది లేదు నువ్వు కత్తెరకి దూరం గా ఉన్నంత వరకు..." 

అక్కడ నుండి సలోన్ లోకి వెళ్లి తాను చైర్ లో కూర్చుంది. నేను తన జడని తీసుకొని చైర్ మీద నుండి వెనుకకు వేసాను. నేను కౌంటర్ మీద దువ్వెన కోసం చెయ్యి పెట్టాను పక్కనే కత్తెర ఉండే సరికి కొంచెం టెంప్టింగ్ గా అనిపించింది. 

షాలిని కి అర్ధం అయ్యి "టెంప్టింగ్ గా అనిపిస్తుంది కాదు కత్తెర తీసుకుందాం అని... బట్ ప్లీజ్ వెంకీ నేను కిరణ్ కి ప్రామిస్ చేశాను అది వచ్చేంత వరకు కత్తెర మాత్రం తలలో పెట్టనివ్వను అని..." 

"రిలాక్స్" నేనేదో ఆటపట్టిస్తున్నాను అని చెప్పి తన వెనుకకి వెళ్లి తన జడ ని తీసుకున్నాను. జడ చివర్లో లూస్ గా ఉన్న జుట్టు ని దువ్వడం మొదలు పెట్టాను. అంత పొడవాటి మరియు బరువాతి జడ ని అలా చేయడం అనేది నా జీవితం లో మరచిపోలేని అనుభూతి. మెల్లగా ముందర వైపు పెట్టిన పిన్నులని తీసేసాను. తను కళ్ళు మూసుకొని ఎంజాయ్ చేస్తుంది. తన జడ చివర ఉన్న ఎలాస్టిక్ బ్యాండ్ ని తీసి కింద పడేసాను. మెల్లగా జడ విప్పడం మొదలు పెట్టాను ఒక పాయ తర్వాత ఇంకొక పాయ ని. జడ మొదలు అయినా భాగం లో నా బ్రోటని వేలిని పెట్టి నొక్కి ఆ పాయాలని విడదీసేసాను. 

"నువ్వు ఎలాంటి షాంపూ లేక హెయిర్ ఆయిల్ ఆడ్ కి మోడల్ లాగా చెయ్యలేదు అంటేనే ఆశ్చర్యం గా ఉంది..." 

"కమ్ ఆన్. ఆ టాపిక్ కాకుండా వేరే టాపిక్ ఎమన్నా ఉంటె మాట్లాడొచ్చు కదా ప్లీజ్".

"ఇంతకీ ఎన్ని సార్లు జుట్టు ని కత్తెరించుకున్నావు ఇప్పటి వరకు?"

"ఒక్కటే. అది కూడా ఎనిమిది సంవత్సరాల క్రితం జరిగినదే. కాకపోతే ట్రిమ్స్ చేపించుకుంటూ ఉంటాను కిరణ్ చేత అవి లెక్కలోకి రాకుండా అయితే..."

కొంచెం బిడియం గానే "ఎందుకు చూపించావు ఎనిమిది సంవత్సరాల క్రితం?"

చెప్పాలా వద్ద అని అనుకుంటూనే "నేను దానిని అంత బాగా ఎంజాయ్ చెయ్యలేదు కానీ మర్చిపోలేని అనుభవం అది మాత్రం".

"దాని గురుంచి చెప్పొచ్చు కదా అని చెప్పి ఆ జుట్టు కి ఉన్న చిక్కుని వేళ్ళతో తీస్తూ అడిగాను..."

"ఎనిమిది సంవత్సరాల క్రితం, అప్పుడు నాకు 17  సంవత్సరాల వయసు. అప్పటి వరకు నాకు హెయిర్ కట్ లు నన్ను ఎక్సైట్ చేస్తాయి అనేదే తెలియదు. నా ఇంటర్ పరీక్షలు దెగ్గరికి వస్తున్నా రోజులు అవి. నేను కూడా బాగా కష్టపడి చదువుతున్నాను. మా అమ్మ కూడా నాకు అన్ని జాగ్రత్తగా చూసుకుందాం అని అనుకుంటుంది (ఎప్పుడు అంతే అనుకోండి). ఒక రోజు మా అమ్మ నా దెగ్గరికి వచ్చి మనం సలోన్ కి వెళ్తున్నాం అని చెప్పింది. నాకు ఏదో తేడా కొట్టింది కానీ అమ్మ ఎప్పుడు వెళ్లే సలోన్ కె కదా అని ఏమి ఆలోచించకుండా వెళ్ళాను. మేము వెళ్లే సరికి అక్కడ సలోన్ లో కుర్చీలో ఒక అమ్మాయి ఆల్రెడీ కూర్చొని ఉంది. తన జుట్టు మొత్తం అప్పటికే చిక్కులు తీసి వెనక పరచుకొని ఉంది. బ్యూటిషన్ ఆ జుట్టు ని మొత్తం ఒక పోనీటైల్ లాగా వేసి కత్తెర తీసుకొని కత్తెరించడం మొదలు పెట్టింది. నేను అలా చూడడం అదే మొదటి సారి. నాకు తెలియకుండానే నాలో ఏదో స్పందన మొదలు అయ్యింది. నేను మాత్రం అంతే చూస్తూ ఉన్నాను ఆమె జుట్టు ని ఎలా కత్తెరిస్తుందో మరియు తెగిపడుతున్న వెంట్రుకలని మొత్తం చూసాను. అబ్బాయిలకి చేసే విధం గా చేసేసింది ఆ పాప కి. నాకు మాత్రం చాలా ఎక్ససిటింగ్ గా అనిపించింది అది అంతా. 

ఈ లోపల నేను మెల్లగా జుట్టు ని దువ్వుతూ చిక్కుల్ని తీస్తూ ఉన్నాను. 

"ఆ తర్వాత మా అమ్మ నన్ను వెళ్లి కుర్చీలో కూర్చోమని చెప్పింది హెయిర్ కట్ కోసం అని. నేను షాక్ అయ్యాను. అస్సలు నేనెప్పుడూ ఊహించని లేదు అలా జరుగుతుంది అని. మా అమ్మ మొహం లో చూసాను... అర్ధం అయింది తనకి ఎదురు చెప్తే ఇప్పుడు కష్టం అని. సరే అమ్మ ఏది చెప్పిన నాకోసమే కదా అని చైర్ ఎక్కి కూర్చున్నాను. ఆ బ్యూటిషన్ కేప్ వేసి నా మెడ చుట్టూరా చుట్టింది. ఆ రోజు నేను రెండు జడలు వేసుకొని ఉన్నాను. ఉదయాన్నే అమ్మనే బాగా ఆయిల్ పోసి మర్దన చేసాక రెండు జడలు వేసింది. ఆమె మా అమ్మ ఆర్డర్స్ కోసం చూస్తూ ఉంది. నాకేమో గుండెల్లో రైళ్లు పరిగెడుతున్నాయి మా అమ్మ ఏమి చెప్తుందో అని, ఎంత కత్తెరించమని చెప్తుందో అని

మా అమ్మ వెంటనే "ఇందాకటి అమ్మాయి కి చేసిన లాగానే చేసేయండి" అని చెప్పింది. మా అమ్మ నాకు ఏమి చెప్పిందో అర్ధం అయ్యే లోపలనే బ్యూటిషన్ కత్తెర తీసుకొని తన చేతిలో ఉన్న ఒక జడ మొదలు దెగ్గర పెట్టి కచక్ కచక్ మని కత్తెరించేసింది. ఆ కత్తెర శబ్దం మాత్రం నాలో ఏదో తెలియని ఒక మాయ ని క్రియేట్ చేసింది. నా జీవితం లో ఎప్పుడు అలంటి అనుభూతి పొందలేదు నేను అయితే. నేను మాత్రం కళ్ళు మూసుకొని రిలాక్స్ అయ్యాను. కొద్ది క్షణాలలోనే ఒక వైపు ఉన్న జడ తన చేతిలోకి వచ్చేసింది. రెండొవ జడ ని పట్టుకొని పైకి లేపి కత్తెర పెట్టి కత్తెరించడం మొదలు పెట్టింది. 

ఈ లోపల నేను షాలిని జడ ని విప్పేసాను మొత్తం.

షాలిని - "ఇది జరిగాక నేను డిసైడ్ అయ్యింది ఏంటి అంటే. ఇంకా జీవితం లో హెయిర్ డ్రెస్సేర్ దెగ్గరికి వెళ్ళకూడదు అని. బ్యూటిషన్ రెండొవ జడ కూడా కత్తెరించేసాక ఆ అమ్మాయికి చేసిన విధం లాగానే నాకు కూడా చేసేసింది. చూస్తూ ఉండగానే నా మీద ఉన్న గుడ్డ మొత్తం కత్తెరించిన నా జుట్టు తోనే నిండిపోయి ఉంది. కానీ అది అంత నా మైండ్ లో ఇప్పటికి కూడా మెదులుతూనే ఉంది. ఆ సంఘటన నన్ను బ్యూటిషన్ కోర్స్ చెయ్యడానికి ప్రేరేపించింది. ఇంట్లో వాళ్ళని ఒప్పించడానికి ఒక యుద్ధమే చేశాను అనుకో. నా గోల్ నాకు గుర్తుండడానికి ఆ రెండు జడలని జాగ్రత్తగా నా దెగ్గారనే దాచిపెట్టుకున్నాను".

తన జుట్టుని దువ్వుతూ మెల్లగా తన జుట్టుని మొత్తం నా పిడికిలితో బంధించాను. దువ్వెనతో మిగతా జుట్టు ని మొత్తం దువ్వడం మొదలు పెట్టాను. తను కళ్ళు మూసుకొని బాగా ఎంజాయ్ చేస్తుంది నేను అలా చెయ్యడం. నాకు ఉండే ఆ భయం మరియు బిడియం అన్ని పోయాయి. జీవితం లో మొదటి సారి అలా ఒక అమ్మాయి నా ఎదురుగ మంగలి కుర్చీలో కూర్చొని ఉండడం. మెల్లగా దువ్వుతూ ఈ సారి దువ్వెన ని తన మెడ దెగ్గరికి పెట్టి ఆపాను అంతే. 

ఆమె వెంటనే కళ్ళు తెరిచి నా వంక చూసి కళ్ళతోనే ఏమిటి అన్నట్టు అడిగింది.

"నెక్స్ట్ టైం ఆ దువ్వెన మీద కత్తెర ఉంటుంది..."

"ప్రతి సారి చెప్పకు..."

నేను దువ్వడం మొదలు పెట్టి మెల్లగా వాచ్ వంక చూసాను. తను కాల్ చేసి ఒక అరగంట పైననే అవుతుంది. ఎప్పటికి వస్తుందో ఆ కిరణ్ అని మనసులో అనుకున్నాను. 

నేను దువ్వుతున్నప్పుడు మధ్యలో సడన్ గా "ఆ" అని అరిచింది. చిక్కు తీసేప్పుడు కొంచెం గట్టిగా లాగినట్టు ఉన్నాను. 

"అందుకే జుట్టు కత్తెరించుకుందాం అనేది... ఇంతకీ నీ ఖర్చు తగ్గ ఆనందం దొరుకుతుందా?"

"అంతకు మించి..." అని వాచ్ లో చూస్తే ౩:౩౦ అయింది. ఈ లోపల వెనక డోర్ ని ఎవరో ఓపెన్ చేస్తున్నట్టు శబ్దం వినపడింది.

"ఆడ పులి వచ్చింది..." అని షాలిని అరిచింది.

నేను వెనక్కి తిరిగి చూస్తే ఒక అమ్మాయి ఆ కర్టెన్ వెనక నుండి వచ్చింది..."

రావడం తోనే "షాలిని... మాట ఇచ్చావు కదే?" 

"ఒసేయ్ కిరణ్. అతను జుట్టు ని చిక్కులు లేకుండా దువ్వుతున్నాడే. అంతే..."

"ఊరికినే సరదాకి అంటున్నానే" అని నా వంక తిరిగి. "హాయ్ వెంకీ. నా గురుంచి తను చెప్పింది అనే అనుకుంటున్నాను"

నేను తనకి హాయ్ చెప్పను ఒక చేతితో రెండొవ చేతిలో మాత్రం షాలిని జుట్టు అంతే పట్టుకొని ఉన్నాను. చూడడానికి అంత గొప్ప అంత గత్తె కాకపోయినా బావుంది అమ్మాయి మాత్రం. తన చేతిలో కెమెరా బ్యాగ్ ఉంది దానిని తీసుకొని పక్కన పెట్టింది.

"ఒసేయ్ షాలిని. ఆ కుర్చీలో నుండి లెగువు ముందర...."

షాలిని - "ఓవర్ ఆక్షన్ చెయ్యకే. వెంకీ నాకు ఫ్రెండ్. సో ముందర నాకు హెయిర్ కట్ చెయ్యాలి..."

"నాతో ఆర్గ్యుమెంట్ పెట్టుకొని గెలుద్దాం అనే నా?"

షాలిని - "ఒసేయ్ నేను గెలవలెను అని నీకు కూడా తెలుసు. అయినా నీ వల్లనే కదా నేను ఇంకా ముంబై లో ఉంటున్నాను. లేకపోతే ఇంట్లో వాళ్ళు ఒప్పుకునే వాళ్ళా" అనుకుంటూ కుర్చీలో నుండి లేచి కిందకి దిగింది. 

ఒక్క నిమిషం అని చెప్పి నేను తన జుట్టు ని పోనీటైల్ లో లాగా వేసాను. షాలిని లేచింది కిరణ్ వచ్చి కుర్చీలో కూర్చుంది. తను కూడా తన జుట్టు ని కొప్పులాగా పెట్టుకొని ఉంది. తన మెడ కనిపించే లాగా ఉంది తన కొప్పు. ఆ కొప్పు నిలవడానికి ఒక పెద్ద క్లచ్ పెట్టి ఉంది. బ్యాంగ్స్ కూడా ఉన్నాయి తన కనుబొమ్మల మీద పడేలాగా.

కిరణ్ - "నేను హెయిర్ కట్ కి రెడీ అని చెప్పింది"

నేను షాలిని వంక చూసాను. షాలిని నవ్వుతు కానివ్వు అన్నారు సైగ చేసింది. 

"సో ఎలాంటి హెయిర్ కట్ అనుకుంటున్నారు. మనసులో ఏమైనా ఉందా ఆల్రెడీ?"

ను ఒక ఫోటో తీసి నా చేతిలో పెట్టింది. చూడగానే అర్ధం అయ్యింది ఇది ఎక్కడో చూసాను అని. సరిగ్గా గుర్తుకు తెచ్చుకుంటే అప్పుడు మనసులో మెదిలింది ఆ ఫోటో ఎవరిది అని "ఏంజెలీనా జోలి". ఏదో సీరియల్ లో పాత్ర కోసం అని చెప్పి అబ్బాయిల లాగా డిప్ప కటింగ్ కొట్టించింది. నాకు అర్ధం అయ్యి వెంటనే తనతో "ఇది ఎక్కడ నుండి తీసుకున్నావో నాకు తెల్సు గా?"

"నెట్ నుండే లే బాబు. కాకపోతే నాకు ఈ హెయిర్ స్టైల్ ఎంతగానో నచ్చింది.  చేయగలవా?"

"సింపుల్ గానే చేసేయొచ్చు. ముందర జుట్టు ని మొత్తం కత్తెరించేసి పైన రెండు ఇంచులు ఉంచి వెనక పక్కన ఒక అర అంగుళం ఉంచితే చాలు. అంతే కదా?"

"పర్ఫెక్ట్. అంతే. కాకపోతే మెడ భాగం మరియు చెవుల వెనుక స్మూత్ గా గియ్యాలి..."

ఆలస్యం ఎందుకు ఇంకా అని చెప్పి కేప్ తీసుకొని ఒక సరి దులిపి కిరణ్ మీద కప్పి మెడ దెగ్గర కట్టేసాను. తన కొప్పుకి పెట్టి ఉన్న క్లిప్ ని తీసి అద్దం ముందర పడేసాను. మూడు అడుగుల పట్టు కుచ్చు లాంటి శిరోజాలు జాలు వారాయి వెనుకకు. మెల్లగా వేళ్ళతో చిక్కులు తీస్తూ దువ్వుతున్నాను. ఈ లోపల షాలిని తెగ కష్టపడుతుంది ఏదో వెతకడానికి. ఏంటా అని చూస్తే లోపల నుండి ఒక మంగలి కత్తి ని బయటకి తీసింది. నాకు ఒక్క నిమిషం ఏమి అర్ధం కాలేదు. "మెడ మీద నున్నగా గొరగలి కదా అందుకని" అని చెప్పింది.

అప్పటి వరకు షాలిని జుట్టు ని దువ్విన దువ్వెన ని తీసుకొని కిరణ్ కి కూడా దువ్వడం మొదలు పెట్టాను. షాలిని జుట్టు ఎంత బావుందో అంతే బావుంది కిరణ్ జుట్టు కూడా కాకపోతే ఇద్దరి హెయిర్ టెక్సచెర్ వేరు కొంచెం. జుట్టు నుదురు భాగం నుండి మెల్లగా దువ్వుకుంటూ నడి నెత్తి మీద భాగం నుండి కిందకి దువ్వుకుంటూ వచ్చాను. నా ఎడమ చేతితో మొత్తాన్ని కలిపి పట్టుకొని కిందకి జాలువారుతున్న జుట్టుకి చిక్కులు తీస్తూ ఉన్నాను దువ్వెన తో. కిరణ్ ప్రశాంతం గా కళ్ళు మూసుకొని ఎంజాయ్ చేస్తుంది నేను అలా దువ్వుతూ ఉంటే.

"రబ్బర్ బ్యాండ్..." అని అడిగాను.

షాలిని ఒక సరుగు తెరిచి అందులో నుండి రబ్బర్ బ్యాండ్ ల ప్యాకెట్ తీసుకొని అందులో నుండి ఒకటి తీసి నా చేతికి అందించింది. 

"ఏయ్ దొంగ..." అని నవ్వాను తన వంక చూసి.

"కమ్ ఆన్..." అని కన్ను కొట్టింది. 

కుర్చీలో కూర్చున్న కిరణ్ కి ఏమి అర్ధం కావడం లేదు. షాలిని వంక చూస్తూ "ఏంటే అది?"

షాలిని - ఏమి లేదు లేవే. నువ్వు సైలెంట్ గా కూర్చొని ప్రశాంతం గా ఎంజాయ్ చెయ్యి హెయిర్ కట్ ని. నేను తర్వాత చెప్తాను లే.

తన జుట్టు ని "హై పోనీ టైల్..." లాగా వేసాను ఆ రబ్బర్ బ్యాండ్ తో. రబ్బర్ బ్యాండ్ మెలితిప్పుతూ ఉంటే ఆ జుట్టు మొత్తం నా చేతులను ముద్దాడుతూ ఉంటే అది నిజం గా స్వర్గమే అనుకోవచ్చు. తన జుట్టు లో నుండి షాంపూ సువాసన అనేది నన్ను మంత్రం ముగ్ధుడిని చేసింది. ఆ పోనీ టైల్ ని తీసుకొని కొప్పు లాగా చుట్టేసి ముడి వేసాను. ఆ ముడి ని పట్టుకొని తన తల ని కిందకి వంచాను. 

"నీళ్లు?" అని అడిగాను.

షాలిని వాటర్ స్ప్రేయర్ ని నా చేతికి అందించింది. నీటిని నా చేతిలోకి కొట్టుకొని ఆ తడి చేతిని తన చెవుల వెనుక ఉన్న నూనూగు వెంట్రుకలని తడిపాను. అలా అనేసరికి చక్కిలిగిలి పెట్టినట్టు అనిపించింది అనుకుంట. ఒళ్ళు జలదరించి కదిలింది. మీద దెగ్గర ఉన్న నూనూగు వెంట్రుకలని  కూడా తడిపి "అస్త్ర?" అని అడిగాను.

షాలిని నా చేతికి అందించి అంతే చూస్తూ ఉంది. కిరణ్ కి కొంచెం భయం గానే ఉంది మనసులో. నేను కిరణ్ తో "ఇప్పుడు మాత్రం కదలకుండా ఉండు ప్లీజ్" అని తన తలని ఇంకొంచెం ముందరకి వంచాను. ఒక స్కూల్ పిల్ల వంచుకున్నట్టు వంచుకొని కూర్చుంది. తన చెవులని ముందరకి వంచి మెల్లగా గీయడం మొదలు పెట్టాను. నూనూగు వెంట్రుకలు తెగి అస్త్ర కె అంటుకుంటున్నాయి. మధ్యలో గీకడం ఆపి ఆ అంటుకున్న వెంట్రుకలని తన కొప్పుకి రుద్దాను. కుడి వైపు అయిపోగానే ఎడమ వైపు కూడా అలానే గీకేసాను. అలా గీకుతూ మెడ భాగం లో ఉండే వెంట్రుకలని గొరగడం మొదలు పెట్టగానే కిరణ్ కళ్ళు మూసుకొని ఆస్వాదిస్తోంది. బాగా నున్నగా గీకేసాక చేతితో అప్పుడే నున్నగా గొరిగిన ప్రదేశాన్ని తడిమాను. 

"ఉమ్... నిజం గా సూపర్ ఉంది వెంకీ".

అస్త్ర కి అంటుకున్న వెంట్రుకలని ఆ కొప్పుకి రుద్దేసి అస్త్ర ని షాలిని చేతికి ఇచ్చేసాను. వెంటనే షాలిని నా చేతిలో ఒక పెట్టె పెట్టి ఏంటో కనిపెట్టు చూద్దాం అనే లుక్ ఇచ్చి "ఓపెన్ చెయ్యి బాబు..."

నేను తెరిచాను. నా ఊహకి అందని విధం గా అందులో ఒక కొత్త కత్తెర (కొంచెం కాస్ట్ ఎక్కువనే అనుకుంట) ఉంది. ఆ కత్తెర మీద వెలుతురూ పాడెపుడు వచ్చే మెరుపుకి నా కళ్ళలో కాంతి మెరిసింది. నా చేతులలోకి తీసుకొని కచక్ కచక్ మనే శబ్దం చేశాను

షాలిని అది చూసి "బాబు మరి ఊహా లోకాలలోకి వెళ్లకుండా ఈ లోకం లోనే ఉండవా ప్లీజ్..."

"కోతి చేతికి కొబ్బరి చిప్ప దొరికితేనే కష్టం అలాంటిది కొబ్బరి చిప్పల బుట్ట దొరికినట్టు అనిపించింది..." నాకు అయితే. నేను ఇంక కిరణ్ వైపుకి తిరిగి తన కొప్పులాగా ఉన్న జుట్టు ని తీస్తూ "నీకు ఆ ముంగురులు కావాలా ఇప్పుడు?" జుట్టు మెల్లగా జారుతూ ఉంది ఈ లోపల నేను తన గెడ్డం దెగ్గర చెయ్యి పెట్టి ముంగురులు కింద కత్తెర ఆడిస్తూ తను ఏమి చెప్తుందో అని ఎదురు చూస్తూ "కత్తెర నుదురు మీద పెట్టి ముంగురులు "కచక్ కచక్" అని ఆడించాను. అంతే. తన ముంగురులు మొత్తం తెగి తన వడిలో పడ్డాయి. షాలిని అంతే నోరు తెరిచి చూసింది ఒక్క సారి.

కిరణ్ మాత్రం ఏమి మాట్లాడకుండా హాయిగా ఎంజాయ్ చేస్తుంది. నేను వెంటనే తన పోనీటైల్ ని పట్టుకొని కత్తెర పోనీటైల్ దెగ్గర పెట్టి మొదలెడుతున్నా? అని అడిగాను.

షాలిని మరియు కిరణ్ ఇద్దరు - కానివ్వు అన్నట్టు తల ఊపారు. 

నేను ఆ పోనీటైల్ కి ఉన్న రబ్బర్ బ్యాండ్ కి కత్తెరించాను. అంతే అప్పటి వరకు హై పోనీ టైల్ లో ఉన్న జుట్టు మొత్తం కిరణ్ భుజాల మీద పరుచుకుంది. కత్తెర షాలిని కి ఇచ్చి దువ్వెనతో తన జుట్టుని మళ్ళీ దువ్వుతూ రబ్బర్ బ్యాండ్స్ అడిగాను. పాపిట తీసి జుట్టు ని రెండు గా విడదీసి ఒక వైపు వచ్చి జుట్టు ని మొత్తం దువ్వి చెవి పైన ఒక రబ్బర్ బ్యాండ్ తో పోనీ టైల్ వేసాను. అలానే ఇంకొక వైపు కూడా వేసాను. 

"కత్తెర" అని అడిగాను. 

షాలిని నా చేతికి కత్తెర అందించి నా పక్కకి వచ్చి నుంచుంది బాగా కనపడే లాగా. నేను వెంటనే కత్తెర ని తీసుకొని కిరణ్ చెవి మీద ఉన్న ఎడమ వైపు పోనీ టైల్ లోకి దూర్చి మెల్లగా కత్తెరించడం మొదలు పెట్టాను కచక్ కచక్ మంటూ. అంతే నిమిషం లోనే ఆ పోనీటైల్ మొత్తం తన తల నుండి వేరు అయ్యి తెల్లటి కేప్ మీద జారుకుంటూ వడిలో ఆగింది. వెంటనే షాలిని దానిని తీసుకొని కత్తెరించిన భాగాన్ని తీసుకొని బుగ్గగి రుద్దుకొని సిగ్గు పడింది.  కిరణ్ తన ఎడమ చేతిని కేప్ లో నుండి బయటకి తీసి అప్పుడే కత్తెరించిన ప్రదేశం లో రుద్దుకుంది. షాలిని కూడా అదే చేసింది. నేను కూడా వాళ్ళతో పాటు యాడ్ అయ్యాను.

ఇంకొక పక్కకి వెళ్ళాను. షాలిని కిరణ్ జుట్టు ని తన భుజం మీద అలా పెట్టింది. ఏదో చంపిన పామును పెట్టినట్టు నల్లగా పొడవాటి పోనీటైల్ అలా పది ఉంది. రెండొవ పోనీటైల్ ని కూడా దాని దెగ్గరకు చేరుస్తాను ఆగు అంటూ రెండొవ పక్క దానిని కూడా "కచక్ కచక్" మని పించుకుంటూ కత్తెరించేసాను. కిరణ్ మరియు షాలిని ఇద్దరు అది ఎప్పుడు తల నుండి వేరు అవుతుందా అని చూస్తూ ఉన్నారు. నాకు మాత్రం కత్తెర శబ్దం కిక్ ని ఇస్తుంది. 

ఆ పోనీటైల్ కూడా తన తల నుండి వేరు అయిపోయింది. దానిని షాలిని తీసుకొని మెడ కి షాల్ లాగా చుట్టుకుంది. నల్లటి షాల్ భలే అనిపించింది చూడడానికి కూడా. నేను నా ఎడమ చేతితో తన తలని రుద్దాను. జుట్టు మొత్తం పరుచుకుంది ఒక రకమైన బాబ్ కట్ లాగా ఉంది చూడడానికి అయితే ఆ లుక్ మాత్రం.

కిరణ్ - ఇది కాదు బాబు నేను అడిగిన లుక్ అని అనింది. 

ఆగండి మేడం చేస్తున్నాను అని దువ్వెన తీసుకొని చిన్నప్పుడు మంగళోడు ఎలా అయితే జుట్టులో కత్తెర పెట్టి కత్తెరించేవాడో గుర్తు తెచ్చుకొని అలానే కత్తెరించడం మొదలు పెట్టాను. దువ్వెన జుట్టులోకి దూర్చడం కొంత జుట్టు ని కత్తెరతో కత్తెరించడం. ఇది భలే అనిపించింది. నల్లటి వెంట్రుకల వర్షం పడుతున్నట్టు అనిపించింది ఆ కేప్ మీద మొత్తం. చూస్తూ ఉండగానే వెనుక భాగాన్ని పూర్తి చేశాను. చాలా తక్కువ జుట్టు ఉండేలాగా కత్తెరించాను. 

అలానే మొత్తం జుట్టు ని కత్తెరతో కత్తెరించాను. ఒక్క పది నిమిషాలలోనే ఆమె అనుకున్నట్టు జుట్టు ని కత్తెరించాను. అక్కడక్కడా ఎక్కువ ఉన్న జుట్టు ని కూడా చూసుకొని మెల్లగా కత్తెరించేసాను. అలా ఆపేసి అంతే వెనుక నుంచున్నాను. 

షాలిని చూసి - "లవ్లీ... హెయిర్ స్టైలిస్ట్ గా మంచి భవిష్యత్తు ఉండోయ్ నీకు. నేను చెయ్యడానికి పనేమీ మిగల్చలేదు నువ్వు..."

కిరణ్ కూడా - చాలా బాగా చేసావు వెంకీ. ఐ రియల్లీ లవ్డ్ ఇట్.

"థాంక్ యు... థాంక్ యు..." అని చెప్పి కిరణ్ మెడకి ఉన్న కేప్ ని విప్పాను. 

అంతే అప్పటి వరకు తన వడిలో పడి ఉన్న నల్లటి వెంట్రుకల కుప్ప మొత్తం తన కాళ్ళ మీద పడింది. మెల్లగా కిరణ్ లేచింది. 

నేను షాలిని వంక చూసి "నీ వంతు మిత్రమా ఇప్పుడు?"

ఒక చిన్న ఆలోచన ఏదో తన మదిలో మెదులుతున్నట్టు అనిపించింది. గట్టిగా శ్వాస తీసుకొని కుర్చీలో కూర్చుంది. నేను వెంటనే కేప్ ని తన మీద కప్పి మెల్లగా తన మెడ కి చుట్టి మెడ దెగ్గర కట్టాను. కడుతూ లోపల నుండి తన పొడవాటి పోనీ టైల్ ని తీసి బయట పడేసాను. ముడి దెగ్గర నుండి కిందకి ఉన్న ఆరు అంగుళాల జుట్టు ని మెల్లగా దువ్వుతూ ఉన్నాను అనమాట.

కిరణ్ - "వెంకీ నేను దాని పోనీటైల్ ని కత్తెరించవచ్చా?" 

నేను ఏమి తెలీదు అన్నట్టు "నాకు తెలీదు కాకపోతే తననే అడుగు అని" షాలిని మీదకే తోసేసాను. 

షాలిని వెంటనే - "ఒసేయ్ ఇదేమి బాలేదే. నేనేమన్నా నీ జుట్టు ని కత్తెరించానా ఏంటి?"

కిరణ్ - "హలో మేడం. అది నీ తప్పు. నువ్వేమి అడగలేదు కదా?" అని చెప్పి కత్తెరని తీసుకొని ఆ ఆరు అంగుళాల పైన పెట్టి కత్తెరిస్తున్నటు సైగ చేసింది. 

నేను వెంటనే అక్కడ కాదు ఇక్కడ అని మెడ దెగ్గర పెట్టి వేళ్ళతో కత్తెరించే లాగా చూపించాను ఇలా అన్నట్టు.

షాలిని మాత్రం ఏదో బొమ్మ లాగా కూర్చొని చూస్తూ ఉంది. కానీ కిరణ్ తో ఆ ఆరు అంగుళాల వరకు మాత్రమే కత్తెరించు. మిగతాదానికి నాకు వేరే ఆలోచన ఉంది లే అని అనింది. 

కిరణ్ నన్ను చూసి "రబ్బర్ బ్యాండ్ ప్లీజ్..." అని అడిగింది. 

నేనేదో తనకి అసిస్టెంట్ లాగా వెంటనే రబ్బర్ బ్యాండ్ ఇచ్చాను. వెంటనే ఆ ఆరు అంగుళాల వరకు రబ్బర్ బ్యాండ్ వేసి "ఈ నాలుగు సంవత్సరాలలో ఇదే మొదటి సారి దీని జుట్టు ఇంత కత్తెరించడం అని చెప్పింది".

మెల్లగా తానూ రబ్బర్ బ్యాండ్ వేసిన పోనీటైల్ పైకి కత్తెర పెట్టి కచక్ కచక్ మని కత్తెరించడం మొదలు పెట్టింది. ఒకటే నిమిషం లో ఆరు అంగుళలో పోనీటైల్ తన చేతిలోకి వచ్చేసింది. దానిని తీసుకొని ముద్దు పెట్టింది కిరణ్.

కత్తెర నా చేతికి ఇచ్చి కిరణ్ పక్కకి వెళ్ళింది. నేను అలా ముడి లాగా ఉన్న జుట్టు ని విప్పేసాను. ఆరు అంగుళాలు కత్తెరించక కూడా షాలిని జుట్టు పొడవు లో మాత్రం మార్పు కనిపిస్తున్నట్టు అనిపించలేదు. వెంటనే దువ్వెన తో దువ్వేసాను. దువ్వుతూ సో చెప్పండి మేడం ఏమి చెయ్యాలి అనేది...

రెండు పోనీటైల్స్ వేసి కత్తెరించి "సింపుల్ బాబ్ విత్ బ్యాంగ్స్ కావాలా లేక మన కిరణ్ కి లాగా కావాలా?"

షాలిని నవ్వి అక్కడ డ్రా ఓపెన్ చెయ్యి అని చెప్పింది. కిరణ్ ఓపెన్ చేసింది. అందులో ఒక చిన్న గిఫ్ట్ బాక్స్ లాగా ఉంది అనమాట. కిరణ్ అది చూసి "ఇది ఏంటే? నాకు చెప్పనే లేదు?"

షాలిని - "అబ్బా అలా ఏమి లేదే. ఆ కత్తెర నువ్వు కొన్నావు కదా అలానే నేను ఇది తీసుకున్నాను అనమాట"

కిరణ్ - సరే లే మేడం అని చెప్పి ఓపెన్ చెయ్యబోతూ కూడా మళ్ళీ ఏమనుకుందో ఏమో నా చేతికే ఇచ్చింది.

షాలిని వంక ఏమి అర్ధం కానట్టు చూసాను. "అది తెరిచి చూడు..." అని అనింది.

నేను మెల్లగా ఆ పైన గిఫ్ట్ కవర్ చాలా జాగ్రత్త గా తీసి ఆ బాక్స్ ని తెరిచాను. అందులో ఉన్నది చూసి నేను షాక్ అయ్యాను అనమాట..."